Beide forten werden tussen 1842 en 1848 gebouwd voor de verdediging van ons land. Ze kregen allebei een imposante bomvrije geschutstoren. Met het kruisvuur van hun kanonnen sloten ze de doorgang (het ‘acces’) van de rivier de Lek, zijn dijken en naastliggende hoge gronden af. In latere tijden werden op, en in de omgeving van de forten nieuwe militaire bouwwerken toegevoegd.

Een andere belangrijke functie van de forten was de bediening en verdediging van de naastliggende inlaatconstructies, waarmee het achterland onder water kon worden gezet.

De forten hebben hun oorspronkelijke verdedigende functie allang verloren. Nu zijn het rijksmonumenten, die deel uitmaken van het werelderfgoed De Hollandse Waterlinies.